Από το tvxs.gr, αξίζει τον κόπο να το σημειώσουμε επειδή το πιθανότερο είναι ότι θα μας χρειαστεί τα επόμενα χρόνια.
Πειράματα των ερευνητών του MIT απέδειξαν ότι μία τεχνητή ηλεκτρική διέγερση συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου μπορεί να επηρεάσει την κρίση των ανθρώπων σε θέματα ηθικής.
Η ερευνητική ομάδα του Τεχνολογικού Ινστιτούτο Μασαχουσέτης εξέτασε μια περιοχή του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το αφτί, ανάμεσα στον βρεγματικό και τον κροταφικό λοβό, η οποία αποκαλείται TPJ, και παρουσιάζει αυξημένη δραστηριότητα όταν αναλογιζόμαστε τα πιθανά αποτελέσματα και τις συνέπειες μιας πράξης μας.
Παρεμβαίνοντας στη λειτουργία της TPJ με μαγνητικά πεδία, τα οποία προκαλούν ηλεκτρικό ρεύμα στον εγκέφαλο μέσω του φαινομένου της επαγωγής, παρατήρησαν η ηθική κρίση επηρεαζόταν και γινόταν περισσότερο ελαστική.
Οι ερευνητές προκάλεσαν ηλεκτρική διέγερση της TPJ, ενώ οι εθελοντές κλήθηκαν να διαβάσουν μια σειρά από σενάρια τα οποία ήταν σχεδιασμένα να εγείρουν ηθικά διλήμματα.
Σε ένα από τα σενάρια αυτά, μια γυναίκα με το όνομα Γκρέις βάζει στον καφέ μιας φίλης της μια λευκή ουσία για την οποία νομίζει ότι είναι τοξική. Η φίλη της πίνει τον καφέ αλλά δεν παθαίνει τίποτα, αφού στη πραγματικότητα η λευκή ουσία ήταν σκέτη ζάχαρη.
Οι εθελοντές του πειράματος κλήθηκαν να βαθμολογήσουν την πράξη της Γκρέις σε μια επταβάθμια κλίμακα, στην οποία το 1 αντιστοιχεί στο «απόλυτα απαγορευμένο» από ηθική άποψη και το 7 αντιστοιχεί στο «απόλυτα θεμιτό». Οι απαντήσεις των εθελοντών, ήταν μετατοπισμένες προς την πλευρά του θεμιτού.
Συμπεραίνουν ότι το σφάλμα στην κρίση του TPJ στην περίπτωση της Γκρέις αφορά το γεγονός ότι η πράξη της δεν είχε αρνητικές συνέπειες. Χωρίς την τεχνητή παρέμβαση, οι εθελοντές θα είχαν συνεκτιμήσει το γεγονός ότι η Γκρέις είχε πρόθεση να βλάψει τη φίλη της.
Πειράματα των ερευνητών του MIT απέδειξαν ότι μία τεχνητή ηλεκτρική διέγερση συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου μπορεί να επηρεάσει την κρίση των ανθρώπων σε θέματα ηθικής.
Η ερευνητική ομάδα του Τεχνολογικού Ινστιτούτο Μασαχουσέτης εξέτασε μια περιοχή του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το αφτί, ανάμεσα στον βρεγματικό και τον κροταφικό λοβό, η οποία αποκαλείται TPJ, και παρουσιάζει αυξημένη δραστηριότητα όταν αναλογιζόμαστε τα πιθανά αποτελέσματα και τις συνέπειες μιας πράξης μας.
Παρεμβαίνοντας στη λειτουργία της TPJ με μαγνητικά πεδία, τα οποία προκαλούν ηλεκτρικό ρεύμα στον εγκέφαλο μέσω του φαινομένου της επαγωγής, παρατήρησαν η ηθική κρίση επηρεαζόταν και γινόταν περισσότερο ελαστική.
Οι ερευνητές προκάλεσαν ηλεκτρική διέγερση της TPJ, ενώ οι εθελοντές κλήθηκαν να διαβάσουν μια σειρά από σενάρια τα οποία ήταν σχεδιασμένα να εγείρουν ηθικά διλήμματα.
Σε ένα από τα σενάρια αυτά, μια γυναίκα με το όνομα Γκρέις βάζει στον καφέ μιας φίλης της μια λευκή ουσία για την οποία νομίζει ότι είναι τοξική. Η φίλη της πίνει τον καφέ αλλά δεν παθαίνει τίποτα, αφού στη πραγματικότητα η λευκή ουσία ήταν σκέτη ζάχαρη.
Οι εθελοντές του πειράματος κλήθηκαν να βαθμολογήσουν την πράξη της Γκρέις σε μια επταβάθμια κλίμακα, στην οποία το 1 αντιστοιχεί στο «απόλυτα απαγορευμένο» από ηθική άποψη και το 7 αντιστοιχεί στο «απόλυτα θεμιτό». Οι απαντήσεις των εθελοντών, ήταν μετατοπισμένες προς την πλευρά του θεμιτού.
Συμπεραίνουν ότι το σφάλμα στην κρίση του TPJ στην περίπτωση της Γκρέις αφορά το γεγονός ότι η πράξη της δεν είχε αρνητικές συνέπειες. Χωρίς την τεχνητή παρέμβαση, οι εθελοντές θα είχαν συνεκτιμήσει το γεγονός ότι η Γκρέις είχε πρόθεση να βλάψει τη φίλη της.