Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (21/05/2009)Η ζωή στη Γη ίσως να εμφανίσθηκε πριν από 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια, εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο σημερινό τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης Nature.
Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι καμία μορφή ζωής δεν θα μπορούσε να επιβιώσει του «Υστερου Βαρέος Βομβαρδισμού», της ομοβροντίας μετεωριτών που έπληξε τον νεαρό πλανήτη μας και διήρκεσε 100 εκατ. χρόνια, διανοίγοντας κρατήρες σε μέγεθος της Γαλλίας. Συνολικά, περισσότεροι από 200 τετράκις εκατομμύρια τόνοι διαστημικών έπεσαν στη Γη, σύμφωνα με τη νέα επιστημονική μελέτη. Η θερμότητα, που παρήχθη από τον αδυσώπητο αυτό βομβαρδισμό στάθηκε ικανή να λιώσει την επιφάνεια της Γης, καθιστώντας την ακατοίκητη ακόμη και για τις πλέον πρωτόγονες μορφές ζωής, που ακμάζουν σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες.
Τα παραπάνω υποστήριζε μέχρι τώρα η επιστημονική κοινότητα, ενώ τους ισχυρισμούς αυτούς ενίσχυε το γεγονός ότι τα αρχαιότερα ίχνη ζωής που ανακαλύφθηκαν έως τώρα εμφανίσθηκαν λίγο χρόνο μετά τη λήξη του εξωγήινου βομβαρδισμού, πριν από 3,9 δισ. χρόνια.
Απολιθώματα αποκάλυψαν την ύπαρξη μικροσκοπικών μορφών ζωής, ηλικίας 3,5 δισ. ετών, ενώ γεωχημικές ενδείξεις μας επιτρέπουν να υποθέσουμε την ύπαρξη ακόμη πιο πρωτόγονων οργανισμών -κοινού προγόνου όλων των σύγχρονων έμβιων οργανισμών- 300 εκατ. χρόνια νωρίτερα.
Ο Στίβεν Μόιζις και ο Ολεγκ Αμπράμοφ του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στις ΗΠΑ, όμως, υποστηρίζουν στη δημοσίευσή τους στο Nature ότι οι συνθήκες στη Γη την εποχή εκείνη δεν ήταν τόσο απάνθρωπες. Πολλές μορφές ζωής που θα μπορούσαν να έχουν εμφανισθεί νωρίτερα από τον «βομβαρδισμό», ίσως να επέζησαν και ύστερα από αυτόν.
Χρησιμοποιώντας μαθηματικά πρότυπα για να υπολογίσουν τη θερμότητα που προκλήθηκε από την πρόσκρουση των μετεωριτών στην επιφάνεια της Γης, οι δύο επιστήμονες εκτιμούν ότι το ποσοστό πλήρους καταστροφής του φλοιού της Γης δεν ξεπέρασε το 37% του συνόλου της επιφάνειας του πλανήτη και ότι μόλις 10% της επιφάνειας εμφάνισε θερμοκρασίες της τάξης των 500 βαθμών Κελσίου. Αν και η θερμοκρασία αυτή είναι ιδιαίτερα υψηλή, το μεγαλύτερο μέρος της Γης ήταν αρκετά ψυχρό, ώστε να φιλοξενεί οικογένειες μικροβίων, ικανών να αντέξουν σε θερμοκρασίες της τάξης των 110 βαθμών Κελσίου.
Ξεχωριστή επιστημονική έρευνα, που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, έδειξε ότι σειρά χημικών αντιδράσεων στη νεαρή Γη μπορεί να δημιούργησαν το ριβονουκλεϊκό οξύ (RNA), τον «εξάδελφο» του DNA με μία και μόνη έλικα, βάση για κάθε μορφή ζωής.
Τα παραπάνω υποστήριζε μέχρι τώρα η επιστημονική κοινότητα, ενώ τους ισχυρισμούς αυτούς ενίσχυε το γεγονός ότι τα αρχαιότερα ίχνη ζωής που ανακαλύφθηκαν έως τώρα εμφανίσθηκαν λίγο χρόνο μετά τη λήξη του εξωγήινου βομβαρδισμού, πριν από 3,9 δισ. χρόνια.
Απολιθώματα αποκάλυψαν την ύπαρξη μικροσκοπικών μορφών ζωής, ηλικίας 3,5 δισ. ετών, ενώ γεωχημικές ενδείξεις μας επιτρέπουν να υποθέσουμε την ύπαρξη ακόμη πιο πρωτόγονων οργανισμών -κοινού προγόνου όλων των σύγχρονων έμβιων οργανισμών- 300 εκατ. χρόνια νωρίτερα.
Ο Στίβεν Μόιζις και ο Ολεγκ Αμπράμοφ του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στις ΗΠΑ, όμως, υποστηρίζουν στη δημοσίευσή τους στο Nature ότι οι συνθήκες στη Γη την εποχή εκείνη δεν ήταν τόσο απάνθρωπες. Πολλές μορφές ζωής που θα μπορούσαν να έχουν εμφανισθεί νωρίτερα από τον «βομβαρδισμό», ίσως να επέζησαν και ύστερα από αυτόν.
Χρησιμοποιώντας μαθηματικά πρότυπα για να υπολογίσουν τη θερμότητα που προκλήθηκε από την πρόσκρουση των μετεωριτών στην επιφάνεια της Γης, οι δύο επιστήμονες εκτιμούν ότι το ποσοστό πλήρους καταστροφής του φλοιού της Γης δεν ξεπέρασε το 37% του συνόλου της επιφάνειας του πλανήτη και ότι μόλις 10% της επιφάνειας εμφάνισε θερμοκρασίες της τάξης των 500 βαθμών Κελσίου. Αν και η θερμοκρασία αυτή είναι ιδιαίτερα υψηλή, το μεγαλύτερο μέρος της Γης ήταν αρκετά ψυχρό, ώστε να φιλοξενεί οικογένειες μικροβίων, ικανών να αντέξουν σε θερμοκρασίες της τάξης των 110 βαθμών Κελσίου.
Ξεχωριστή επιστημονική έρευνα, που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, έδειξε ότι σειρά χημικών αντιδράσεων στη νεαρή Γη μπορεί να δημιούργησαν το ριβονουκλεϊκό οξύ (RNA), τον «εξάδελφο» του DNA με μία και μόνη έλικα, βάση για κάθε μορφή ζωής.
