Από The New York Times μέσω της εφημερίδας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Από καταβολής κόσμου, οι διαλέξεις για τους πρωτοετείς φοιτητές Φυσικής στο Τεχνολογικό Ιδρυμα της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) παραδίδονταν σε τεράστιο αμφιθέατρο χωρίς παράθυρα, το 26-100. Ομως τώρα, καθώς οι φυσικοί σε όλη τη χώρα πιέζουν τα πανεπιστήμια να κάνουν καλύτερη δουλειά στη διδασκαλία των επιστημών, το ΜΙΤ έκανε θεαματική στροφή. Το τμήμα Φυσικής αντικατέστησε τις μεγάλες εισαγωγικές διαλέξεις με μαθήματα σε μικρότερες αίθουσες στις οποίες υπάρχει μεγαλύτερο περιθώριο για συνεργασία και αλληλεπίδραση. Επειτα από χρόνια πειραματισμών και συζητήσεων, το φθινόπωρο η αλλαγή παγιώθηκε.
Ηδη, η προσέλευση στα μαθήματα έχει αυξηθεί και τα ποσοστά των φοιτητών που κόβονται έχουν πέσει 50%. Το ΜΙΤ δεν είναι το μόνο. Και άλλα αμερικανικά πανεπιστήμια, όπως το Rensselaer Polytechnic, το North Carolina State, το University of Maryland, το University of Colorado και το Harvard αλλάζουν μεθόδους διδασκαλίας. Ερευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι φοιτητές κατανοούν τις βασικές έννοιες πολύ καλύτερα και είναι πολύ περισσότερο σε θέση να τις εφαρμόσουν αν τις διδαχθούν με ένα σύστημα που να επικεντρώνεται στους φοιτητές και να προωθεί την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία.
«Οπως δεν μπορείς να γίνεις μαραθωνοδρόμος βλέποντας μαραθώνιο στην τηλεόραση, έτσι και στις επιστήμες δεν μπορείς απλά να βλέπεις κάποιον να κάνει διάλεξη», λέει ο Ερικ Μαζούρ, φυσικός στο Χάρβαρντ και πρωτοπόρος της νέας μεθόδου
«Το ανθρώπινο μυαλό συγκρατεί το πολύ επτά αντικείμενα ταυτόχρονα στη μνήμη εργασίας και επεξεργάζεται το πολύ τέσσερα απ αυτά», λέει ο Καρλ Βίμαν, νομπελίστας φυσικός που διευθύνει πρόγραμμα διδασκαλίας φυσικής στο University of British Columbia του Καναδά. «Ομως, ο αριθμός των καινούργιων πραγμάτων που πρέπει να επεξεργαστούν οι φοιτητές σε μία τυπική ωριαία διάλεξη είναι πολύ μεγαλύτερος. Γι’ αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ότι οι μαθητές συγκρατούν μόνο μικρό μέρος όσων τους διδάσκουμε με αυτό τον τρόπο».
Στο ΜΙΤ, τα εισαγωγικά μαθήματα στην κλασική μηχανική και τον ηλεκτρομαγνητισμό γίνονται σε αίθουσες υψηλής τεχνολογίας, στις οποίες 80 φοιτητές μοιράζονται σε 13 τραπέζια με κομπιούτερς. Αντί για μαυροπίνακες, οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με λευκούς πίνακες και οθόνες προβολής. Ο καθηγητής κυκλοφορεί στα τραπέζια με τους βοηθούς του, κάνει σύντομες περιγραφές των βασικών αρχών και παρακολουθεί τους φοιτητές να εργάζονται σε μικρές ομάδες.
Η αίθουσα βουίζει καθώς μαθητές και καθηγητές κάνουν πειράματα μαζί. «Επί σειρά ετών, θεωρείτο ότι η διδασκαλία είναι η ετοιμασία μιας πολύ καλής παράδοσης», είπε ο Πέτερ Ντουρμάσκιν, λέκτορας Φυσικής στο ΜΙΤ υπέρμαχος της νέας μεθόδου. Με τη νέα μέθοδο αυξάνεται και η προσέλευση των φοιτητών στα μαθήματα, αφού, η προσέλευση στα νέου τύπου μαθήματα συμβάλλει στην τελική βαθμολογία.
(Στην εικόνα η αίθουσα 100 στο κτίριο 26 του MIT)
